Pierewaaien

Zaterdagochtend 12 april. Het belooft een mooie dag te worden. Om onduidelijke reden heb ik zin om naar de Noordpier in IJmuiden te gaan. Snel op pad. Ik rijd  door het havengebied via de sluizen richting Wijk aan Zee.

In IJmuiden is altijd wat de doen. Hoogovens gaan blijkbaar altijd door en zelfs op zaterdag vaart er wel een enkele vissersboot. Is dit lelijk? De meningen zullen verschillen. Zegt u het maar. Ik vind het wel wat hebben, al die bedrijvigheid in dat landschap van industrie. Je moet er even voor open staan.


Na 15 minuten dolen door het industrielandschap arriveer ik op het 'idylische' strand bij de Noordpier..... Och als je maar de goeie kant op kijkt, zie je het niet.
Al deze mensen deert het niet bij het strandzeilen en kyten .


Eenmaal op de pier tref je overal bewijs van typische maritieme bedrijvigheid. Kleine kunstwerkjes vind ik het.


Na enkele honderden meters zie je de havenmond. Die perspectieflijnen intrigeren. Voor de fotografen (en schilders) onder ons: ik probeer eens echt goed te letten op 'de regel van de derden.' Plaats de onderwerpen en de horizon steeds op een derde vanaf de rand. Het plaatje schijnt er interessanter van de worden. De meeuw die het beeld binnen zeilt hoort er echt bij.

Ik speel nog wat met dit gebogen perspectief ....

De haven is natuurlijk echt voor mannen; 'echte mannen'! En echte mannen die vissen ...
Onverschrokken in het water, ...
 ... op het water, ....
 ....en langs het water. Lekker in je oude overall en dikke jas ...
 ... uren turen naar die dobbers ....

Veel vogelsoort zijn er vandaag niet te zien. Voornamelijk zilvermeeuwen die op de pier uitrusten van hun eigen visactiviteiten.
Een jonge zilvermeeuw houdt me scherp in de gaten. Ik houd hem ook scherp maar kies bewust voor een onscherpe achtergrond.

Twee volwassen zilvermeeuwen, mevrouw en meneer zo te zien aan het grootteverschil. Wat hebben ze toch ongelooflijk scherpe blikken.

Ook deze visser was blijkbaar toe aan even wat rust. Vermoedelijk was hij al heel vroeg hier ...

Nietige mensen tussen de grote basaltblokken. Ook even tijd voor wat rust en je vistuig controleren.

Ik klauter ook even tussen de grote beton- en basaltblokken. Ik wil een foto van het zeewier. De blokken zijn enorm glibberig en het water spat me al snel om de oren. Snel weer weg.
Ik maak nog en laatste plaatje van een Zilvermeeuw en na een heerlijke wandeling van bijna 5 km spoed ik me naar huis, ... oeps eerst even de file bij de Wijkertunnel. Dat gevoel van vrijheid met de zeewind door je (grijze) haren en die weidse horizon is al snel weer verdwenen. Gelukkig hebben we de foto's nog.....