Gouden uurtjes

Meestal fotografeer ik ergens op de dag, maar elke fotocursus beveelt toch aan die uurtjes rond zonsopkomst en zonsondergang te benutten. De tijden rond zonsondergang zijn nog wel te doen maar vooral dat vroege opstaan valt niet mee. Toch levert dat wel bijzondere resultaten op. Ik deel een paar van mijn resultaten van de vroege en late uurtjes met u.

Midden juli heb ik de eer om mijn zoon om half vijf in de ochtend op Schiphol af te zetten. Als je dan toch je bed uit bent meteen maar even doorrijden naar de duinen en die zonsopkomst mee pikken. Razendsnel een locatie uitzoeken. Met zo'n verwaaide boom op de voorgrond leek me een goed plekje.

Als de zon boven de horizon uitkomt rijd ik geleidelijk aan terug, maar onderweg zijn nog veel mooie beelden te zien. Hieronder, slechts iets later een klein stukje verderop, maar al totaal ander licht

Vlak achter de keukenhof probeer ik het nog eens met de zon recht in de lens. Als ik 'm nu een beetje achter de takken houd moet het kunnen dacht ik. En ..?

En hieronder, precies hetzelfde plekje alleen maar de camera een fractie anders gericht.

Uiteindelijk beland ik weer in de Haarlemmermeer. Ik rijd nog even langs de ringvaart bij Cruquius. Om half zeven in de ochtend ligt alles er nog vredig bij. Klaar voor een mooie dag, maar eerst een ontbijt en koffie!

Een aantal dagen later zet ik maar eens in op de avonduurtjes. Toch iets minder vermoeiend. Natuur is altijd mooi,  maar hier in West Nederland is er ook een andere realiteit te zien. Bij IJmuiden zag ik dit 'pitoreske' schouwspel in de kleurende avondlucht.

Dan weer even terug naar de Haarlemmermeer. In de avondlucht maakte ik onderstaand plaatje. De zon stond al laag en de damp hing boven de weilanden en 't water. Best aardig toch?

 Maar een paar dagen later heb ik echt gewacht tot de zon bijna achter de horizon verdween en dat levert weer een totaal ander beeld op.

Tja het is wel echt waar dat je in die randen van de dag bijzondere foto's kunt maken (al zeg ik het zelf).