Wolven

Vrijdag 22 maart mag ik voor mijn werk naar een bijeenkomst waar we de toestand in de wereld van het natuurbeheer bespreken en in het bijzonder praten we over de wolf. We komen bijeen in gebouw in de in bossen achter Paleis 't Loo.
Ik ben vroeg dus dwaal eerst heerlijk wat door het bos. Ik loop vooral door het stuk bos direct achter het paleis. Dit stuk is wat gecultiveerd, waarmee het een mooie overgang vormt van de formele paleistuinen naar het meer natuurlijke bos.
Dicht bij de rand overheerst de parkstijl.
 
Wat verder van de rand krijgt het bos een meer natuurlijk karakter.
De mist van deze ochtend is al bijna opgetrokken, maar de laatste flarden geven nog net wat cachet aan de bosplaatjes.
In het bos zijn veel gegraven beekjes aanwezig, de zogenaamde sprengen.
De sporenkapsels van het sterretjesmos weerspiegelen in het water van een van de sprengen.

  De zon maakt het tot een zeer aangename dag om buiten te zijn.

Een stam van een oude boom is prachtig bekleed met mos.
Even verderop heeft een andere boom al lang geleden het loodje gelegd. In dit geval vind ik zwart-wit wel passend.
Een laatste restant van een paddenstoel.
Toen het paleis werd gebouwd lag het ver van de stad op de hei. Inmiddels liggen de buitenwijken van Apeldoorn tegen het landgoed en de bossen aan. Het zal voor de Apeldoorners dus een ideale plek zijn voor een wandeling op zo'n mooie dag als vandaag.
De temperatuur loopt deze middag op tot 20 graden, dus is het ook heerlijk om gewoon even samen verliefd te genieten van 't zonnetje bij een van de vele vijvers in het bos.
Heel bijzonder is deze begraafplaats in het bos. Hier ligt een aantal van de grotere huisdieren, zoals paarden en pony's, van de koninklijke familie begraven.
In de loop van de middag gaan we met de groep naar de bossen bij Radio Kootwijk. Onder leiding van de plaatselijke boswachters en wolvenexperts mogen we het anders streng verboden militaire terrein in. Hier wonen de wolven blijkbaar lekker rustig. 
Hieronder de lokale boswachter en bevlogen wolvenexpert op de achtergrond. Toevallig een naamgenoot van mij.
Vandaag schiet alleen de fotograaf van dienst zijn plaatjes, dus het gevaar valt mee.
  Er komt hier letterlijk en figuurlijk geen hond.
In een weer apart afgerasterd stuk (de natuur moet wel geregeld worden) grazen 4 wisenten. Deze ooit in het wild uitgestorven grazers zijn dankzij een speciaal fokprogramma weer aan een opmars bezig. De wisent is de Europese variant van de bekende Amerikaanse Bison. Ze zijn net een slagje kleiner.  Ze leven in het wild, maar zijn het niet. Ze zijn zelfs tamelijk schuw. We blijven op gepaste afstand om ze niet te verstoren en voor onze eigen veiligheid
Vele zichtwaarnemingen, video's, wazige foto's, beelden van wildcamera's, sporen, mest en dna-analyses bewijzen het: de wolf heeft zich officieel gevestigd in Nederland. Vooralsnog zijn er beduidend meer wolvenexperts dan wolven, maar ze zijn er toch maar.
Een van de wildcamera's die zeker veel beelden van de groep heeft vastgelegd.
 We zien veel sporen en ....
Uiteindelijk zien we ook een redelijk verse wolvendrol. Het uiterlijk en de geur zijn typisch en onmiskenbaar (voor de kenners). De donkere kleur verraadt dat de eigenaar van dit baksel relatief veel (bloedrijke) ingewanden heeft gegeten. Het is maar dat u het weet.
Ooit zo'n grote groep hoogopgeleide mensen met grote belangstelling om een drol zien staan? Met de smartphone snel een plaatje gemaakt. Conclusie: Oui c'est drôle, zou de fransman zeggen.
Rond half 6 verlaten we het bos weer en keren we terug richting auto's. Nog een kleine wandeling in de late middagzon.
Over de hei richting de parkeerplaats
De zon staat al heel laag als we weer terug zijn op de parkeerplaats bij Radio Kootwijk.
 Radio Kootwijk is toch een zeer markant gebouw zeker zo midden op de hei.
Nu weet u het: ze zijn onder ons....de wolven! 
Overal in de oostelijke helft van het land zijn al waarnemingen en op de Veluwe woont een echt paar c.q. echtpaar zo wilt. Volgend jaar zijn de eerste in Nederland geboren jongen te verwachten. Niet bang zijn hoor, want wolven zijn zeer schuw.





Carnavalsoptocht

Carnaval .... da's echt niks voor mij.
Maar ja als een bevriend fotograaf je uitnodigt om te kijken bij dè carnavalsoptocht van De Kempen in Hapert, ga je maar eens mee. En wat blijkt? Dit is echt mooi om te zien!. Dit jaar is mijn 2e keer.
Niks hossen, niks slechte carnavalsdeuntjes en nee ook geen openbare dronkenschap. In de hele optocht is geen bier te zien. Ik schat wel in dat vooraf en vooral na afloop veel deelnemers moeten worden gelaafd.

Verkleed als fotograaf van boven de grote sloot begeef ik me onder het publiek. Heel veel foto's gemaakt, maar hier een kleine selectie.

Circa 40 groepen uit de regio nemen deel aan de optocht, de helft daarvan bestaat uit grote prachtige wagens.
Hieronder slechts enkele details daaruit. Maar we beginnen natuurlijk met een paar leden van de Raad van 11 van carnavalsvereniging De Pintenwippers.
 Ook jonge raadsleden doen mee.
 Serieus toezichthoudend raadslid.
De wagens zijn ware kunstwerkjes..

Spuit elf kan natuurlijk niet ontbreken.
Het allermooiste blijven toch de deelnemers zelf. Heel langzaam beweegt de optocht zich voort en ongeveer elke 20 meter stopt de karavaan. Dan wordt door elke groep vol passie een mini act opgevoerd, begeleid door opzwepende zelfgemixte muziek vol humor. Oké, niet altijd even verfijnt, maar vooruit vandaag mag het.

Wat doe ik hier eigenlijk?
Kleurrijk is in een carnavalsoptocht wel een kenmerk.

Verder vooral veel plezier.

Uitbundig maar ook ingetogen.

Vermoeiend is het natuurlijk wel, wat bij sommigen toch wel zichtbaar is ....

Vooral voor de kleintjes op de wagen is het vermoeiend en bovenal ingewikkeld.
 Maar zeker als je een bloem bent moet je gewoon blijven lachen.
Behalve de optocht is ook het publiek interessant om te zien.




Genoeg foto's. Een volgende keer moet u echt maar eens zelf gaan kijken. Ik kan 't aanraden!