Twee regenachtige dagen maken de keus om in de buurt van het huis te blijven erg makkelijk. Maar ja, dan wil je toch iets fotograferen. Gelukkig hadden we nog een bos bloemen staan in hun nadagen. Alstroemerias blijken dan een dankbaar onderwerp om eens goed de macrolens op te richten. Ik oefen wat met scherpte en onscherpte. Ik zoek de grens op van wat scherp en wat onscherp moet/mag zijn. Het licht was helaas niet optimaal, maar ik heb het toch met het aanwezige licht gedaan. Drie kwartier rond de vaas kruipen leverde onderstaand resultaat op. Sommige foto's moet je even op je laten inwerken, want we zijn zo gewend aan scherpte. Je moet ze zeker op een wat groter formaat bekijken; op een smartphone komt het volgens mij niet over.
Het is nog niet perfect, maar voor nu ben ik tevreden. Eens kijken of jullie dezelfde verwondering hebben over deze close-ups als ik. Het kan echter zijn dat u zegt: geef mij maar een herkenbaar landschap, vogeltje of gezicht. Ik hoor het vast wel ....
