vroege voorjaar 2

Vrijdag en en prachtig voorjaarsweer. Aan het begin van de ochtend moet ik even voor mijn werk in Amsterdam zijn. Na mijn afspraak loop ik van ons kantoor door naar Frankendael. Een stadspark achter de laatste overgebleven buitenplaats in de Watergraafsmeer. Er is een kleine landschapstuin aangelegd waar ik de nodige foto's maak van de stinzenpanten.

Ik kruip laag bij de grond voor deze sleutelbloemen, ik denk de slanke sleutelbloem, en probeer ondertussen niets te vertrappen.Het waait stevig dus het valt nog niet mee een scherp plaatje te schieten.

De sneeuwklokjes zijn vrijwel uitgebloeid. Alleen dit exemplaar staat er nog prachtig bij. Ik kan het niet laten er nog een foto van de maken hoewel ik vorige week al heel van sneeuwklokjes heb gefotografeerd.

Op een paar oude stronken groeien wat paddenstoeltjes. Ik zoek een positie met tegenlicht en leg de camera helemaal op de grond. Om nog te zien wat ik opneem is de hoekzoeker nu een must. Twee Amsterdamse vogelfotografen komen even kijken wat ik in godensnaam aan het doen ben. Ik doe het niet slim want ik moet een schep meenemen de zaak uitspitten  en gewoon wat hoger neerzetten. Daarna gewoon weer terugzetten. Gôh, daar heb ik nog nooit aan gedacht zeg ik braaf en zal ik ook nooit doen denk ik.

Maartse viootjes, met die prachtige wetenschappelijke naam Viola odorata (geurend viooltje). Heel veel exemplaren zijn beschadigd, maar deze staat er nog fris bij.

 

Ik kijk nog even aan de rand van het water waar deze eenden een demonstratie synchroonzwemmen geven en een dikke houtduif mij nauwlettend in de gaten houdt.

Na een kleine rondzwerving door de stad keer ik terug naar huis. Daar pak ik de auto om nog even naar het bos van Groenendaal in Heemstede te gaan. Het is ondertussen nog harder gaan waaien dus ik zoek een zo luw mogelijk plekje.

Bosanemoon, ook zo'n bekende stinsenplant. Prachtig dat tere wit en die felgele helmdraden.

Een andere bekende stinsenplant is de sterhyacint (Scilla). De variant hieronder is volgens mij de Scilla siberica.

Gele bloemen fotograferen vind ik altijd lastig. Ik waag toch een poging dit speenkruid vast te leggen. Het is tegen het einde van de middag en de zon staat al laag wat een mooi diffuus licht geeft dat nog eens wordt gefilterd door de nog kale bomen. Dit exemplaar staat tussen de scilla's wat net nog voor de blauwe zweempje zorgt op de achtergrond. Ik ben tevreden met dit resultaat.

 

 En dan is mooi geweest voor vandaag. Ik ga naar huis. Eten en dan foto's uitzoeken en bewerken.